Entry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ
เกี่ยวเนื่องกับ Mission นี้
Characters: Reginald Osbourne, Sylvester Jones, mentioned Christopher Blank
Word count: 1,034
Re: 6 Things
1. มีการบอกลา
1.1. เรจินัลด์กอดคริส
1.2. เขาบอกรักอีกครั้งหนึ่ง
บวกถ้อยคำรักเข้ากับคำยืนยันที่ว่าจะกลับมา แต่เรจินัลด์ไม่เคยแน่ใจได้เลย
ใช่ไหม
ไม่เคยมีหลักฐานยืนยันอะไรได้ว่าวันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น
แม้แต่อีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้าก็เจือความไม่แน่นอน ชีวิตเป็นเช่นนั้น การมีชีวิตเป็นเช่นนั้น
1.3. ในช่วงหลัง ๆ มานี้เรจินัลด์เชื่อมั่นในหลายสิ่งที่ไม่มีหลักฐานมากขึ้น
การพูดในสิ่งที่เชื่อนั้น ไม่ได้ทำให้รู้สึกเหมือนกำลังโกหก
1.4. ตั้งแต่วันที่เรจินัลด์คุยกับคริสเรื่องภารกิจใหม่
เขาได้กล่าวไว้ว่า “จะกลับมาหาให้ได้ครับ”
1.5. เขาไม่ได้พูดคุยกับใครอื่นมากนักก่อนวันเดินทาง
เรจินัลด์ไม่เคยชอบบอกลาใครนัก
1.6. เรจินัลด์ถอดแหวนเก็บทิ้งไว้ในห้องนอนที่ปราสาท
2. มีการเดินทาง
2.1. เรจินัลด์ไปสนามบินเพียงคนเดียว
2.2. เขาใช้เวลาชั่วครู่ในการยืนจ้องซองบุหรี่หลังเคาน์เตอร์ร้านขายของ
แต่แล้วก็ไม่ได้ซื้อ พยายามตั้งสติให้แน่วแน่ว่าตั้งใจจะเลิกขาดให้ได้ แล้วก็นึกสงสัยว่าหากมีบางสิ่งผิดพลาดไป
หากมีบางสิ่งผิดพลาดไปจริง ๆ เขาจะสามารถเดินจากบุหรี่แบบนี้ได้หรือไม่
หรือว่าจะต้องสูบสักมวนให้ได้
2.3. หลายครั้งก็มีความดิ้นรนเจืออยู่ในพวกประโยคประมาณว่า
“_____ให้ได้”
3. มีการเตรียมตัว
3.1. อากาศร้อน 32
องศาเซลเซียสที่มุมไบ
3.2. เรจินัลด์ไม่ได้เอาของมามากนัก
ทุกสิ่งที่พกมาดูเหมือนจะถูกนำออกมาใช้
3.3. เขาพยายามนอนหลับให้เพียงพอในคืนวันนั้น
ทว่าแม้จะไม่ได้ดื่มกาแฟมาตลอดวันก็ยังใช้เวลาสักพักกว่าจะนอนหลับสนิท มีเสียงแว่วมาจากข้างนอกเป็นระยะ
ทำให้รู้ตัวว่าเขาเริ่มชินกับการนอนที่เงียบ ๆ เกินพอดีเสียแล้ว
3.4. อุณหภูมิอากาศสูงกว่าที่เคยชิน แต่เขารู้สึกบางอย่างที่คล้ายคลึงกับความหนาวอยู่ตลอด
หากอากาศที่สูดเข้าปอดไม่ได้ทำให้รู้สึกโหวงเกินพอดี
ก็ให้สัมผัสขึงตึงเกินสมควร แต่สุดท้ายเรจินัลด์ก็หลับได้
3.5. เรจินัลด์คิดว่าเขาระวังเรื่องอาหารแล้ว
แต่ท้องไส้ในเช้าวันต่อมาก็ปรับตัวไม่ค่อยได้กับอาหารที่นี่สักเท่าไร—หรือบางทีอาจจะไม่ใช่เพราะอาหาร
3.6. ตกเย็นเรจินัลด์ก็เริ่มต้นปลอมตัว
เขารู้สึกราวกับไม่ได้สวมเสื้อแขนสั้นมานานมาก—สีดำ เขาไม่ได้ใส่สีดำล้วนมานานมากเช่นกัน
เขาใช้เวลาสักพักในการทาเปลี่ยนสีผิวให้เป็นสีออกน้ำผึ้ง
แต่งหน้าให้รูปหน้าดูเปลี่ยนไปนิดหน่อย
ก่อนจะสวมวิกผมดำน้ำตาลหยักศกที่ดูกลมกลืนกับบุรุษอินเดียทั่ว ๆ ไป
4. มีการรอ
4.1. เรจินัลด์พอจะรู้ว่าสายลับ 112 มักจะมาหาข้อมูลที่บาร์แห่งนี้
นับว่าเป็นบาร์ที่มีชื่อเสียงระดับปานกลางของมุมไบ แสงไฟในบาร์เป็นโทนสีเหลืองส้ม
มีแขวนผ้าประดับบนเพดานที่มีโทนสีเดียวกัน เรจินัลด์ตัดสินใจสั่งเครื่องดื่มอันต่างจากที่ปกติจะชอบ
แต่เขาก็ไม่ได้ดื่มมันจริง ๆ สักจิบหรอก
4.2. เขานั่งอยู่ใกล้ประตู
ในมือถือปืนขนาดเล็ก ภายในบรรจุเข็มมีพิษ
ซึ่งแม้จะไม่ได้ทำให้ตายทันทีแต่ก็คงชะลอการเคลื่อนไหวของศัตรูได้หลายเท่า
หากเป็นไปได้ก็อยากจะยิงให้โดนเป้าหมายแล้วหลบหนีออกไปไกลจากจุดนั้นก่อนที่ 112
จะทันได้รู้ตัวว่าใครเป็นคนลงมือ
แต่เขารู้ตัวว่าตนเองไม่ได้มีความสามารถในการยิงปืนอันแม่นยำเป็นพิเศษ และไม่ได้มีข้อมูลเกี่ยวกับ
112 เพียงพอที่จะสามารถลอบยิงโจมตีโดยที่ไม่ต้องอยู่ในห้องเดียวกันกับเป้าหมาย
เขาไม่แน่ใจเสียด้วยซ้ำว่า 112
จะมาที่นี่ในคืนนี้แน่นอนหรือไม่ แต่เขารู้—เขาค้นข้อมูลมาแล้วว่า 112 จะอยู่ที่มุมไบในช่วงเวลานี้ และชอบมาที่นี่
4.3. เขาไม่เห็นใครที่คล้ายคลึง 112 ในคืนนั้น
เรจินัลด์คาดว่า 112 อาจจะปลอมตัว
4.4. มีคนคนหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะมีความสูงและรูปกายเท่า
112 เรจินัลด์เดินเข้าไปสั่งเหล้าเพิ่มเพียงเพื่อจะได้เหลือบมองคนผู้นั้นใกล้ขึ้น
4.5. ข้อมูลไม่เพียงพอ—ไม่สิ เขาไม่มั่นใจ
อย่างน้อย ๆ เขาควรจะได้ยินอีกฝ่ายพูดเสียก่อนเพื่อฟังดูสำเนียง
แต่แล้วชายผู้นั้นก็จากบาร์นั้นไปก่อนที่เรจินัลด์จะทันได้ตัดสินใจลงมือ
5. มีการทบทวน
5.1. เขาดูคลิปวีดีโอกล้องวงจรปิดจากที่สาธารณะที่เคยแฮ็คมา
ทบทวนรูปลักษณ์และข้อมูลของสายลับ 112 อีกครั้ง
5.2. ไม่ใช่สิ่งที่เรจินัลด์สันทัด – การลงมือที่ไม่อาจเข้าไปเตรียมจัดการให้เบ็ดเสร็จแน่นอนโดยไม่จำเป็นต้องเผชิญหน้านี้...
5.3. เรจินัลด์ไม่ได้ลงมือเพราะว่าเขากลัวพลาด
แต่เพราะว่าเขากลัวพลาดเกินปกติ
5.4. “เรจจี้ ทำไมลูกถึงได้ชอบทำอะไรเสี่ยง
ๆ นักนะ ต่อให้เป็นโอกาสหนึ่งในล้าน ถ้าแม่ป้องกันได้ก็ไม่ยอมให้เกิดขึ้นหรอก”—เดี๋ยว อันที่จริงแล้วการฉุกนึกถึงแม่ของเขาในเวลานี้ถือว่าผิดโอกาส
6. มีคืนวันต่อสู้
6.1. เขาไม่ต้องการให้ใครฉุกนึกจำหน้าคนเมื่อวานได้
จึงแต่งสีผิวให้รูปหน้าดูต่างจากเมื่อวานเล็กน้อย แม้จะเป็นผิวสีเดิมและเสื้อผ้าสีเดิม
ส่วนวิกเขาตัดสินใจลองตัดให้สั้นลงจากเมื่อวานเล็กน้อย
6.2. เขาพกยาพิษมากเท่าที่ทำได้
พกสนับมือหมุดแหลมอาบยาชาที่หวังว่าจะไม่ได้ใช้มันด้วย
กับปืนแบบเดียวกันกับที่พกเมื่อวาน
6.3. เรจินัลด์ลงมือ
6.4. ________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
6.5. เขาหวังว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันที่ดีขึ้น
THE END.
*วิ่งตึก ๆ หายลงรูไป*
